Gosse Smid (2018)

“Een kippenvelmoment zonder weerga”

Alpe d’HuZes 2018 wordt niet alleen een jubileumjaar voor BIG Challenge. Ook Gosse Smid uit Zetten reist dit jaar samen met zijn partner Jannemieke Termeer voor de tiende keer af naar de legendarische Alp. Wat heeft hij meegemaakt in die tien jaar en wat drijft hem om zich al die jaren als vrijwilliger voor Alpe d’HuZes en BIG Challenge in te zetten?

Gosse Smid is sinds jaar en dag werkzaam bij Elanco, een wereldwijd innovatief bedrijf gericht op diergezondheid. Zo’n twintig jaar geleden kwam ook Herman Houweling, oprichter van BIG Challenge, bij Elanco werken. Het bleef niet bij collega’s zijn, Gosse en Herman werden vrienden. Die vriendschap bleef bestaan toen Herman na een tiental jaar afscheid nam van Elanco en bij de Heus diervoeders ging werken.
“Herman was nog maar een paar maanden werkzaam bij de Heus toen hij de diagnose darmkanker kreeg. Herman werd geopereerd en kreeg chemo’s. Die chemo’s waren zwaar maar zijn vooruitzichten waren goed. Tot dat ene moment. Ik weet nog precies waar ik was, waar ik stond en wat ik aan het doen was toen Herman belde: “Gosse, ik word niet meer beter.” Jeetje wat hakte dat er in.”

Een diepe buiging
Kort daarna vertelt Herman aan Gosse dat hij van plan is Alpe d’HuZes te gaan fietsen. Hij wil minstens €100.000 uit de varkenssector ophalen. Gosse weet vanuit zijn familiekring hoe hard kanker ingrijpt in iemands leven en weet dan ook als geen ander dat er veel geld nodig is voor onderzoek. Zijn vader, moeder en zus kregen allen kanker. Zijn vader is hieraan overleden. “Op het moment dat Herman mij vertelde dat hij €100.000 bijeen wilde fietsen, dacht ik: jeetje Herman, een ton dat is niet niks. Al haal je maar de helft binnen zelfs dan weet ik niet hoe diep mijn buiging voor je moet zijn.”

Kennismaking met Alpe d’HuZes 
Herman vraagt Gosse en Jannemieke met hem en zijn gezin af te reizen naar de Alp. Jannemieke, die fotograaf is, zal foto’s van Herman maken tijdens de koersweek. Gosse zal de rol van motard op zich nemen. “Daar reden we dan in juni 2009 naar Frankrijk. Herman met zijn gezin met de auto en de caravan. Jannemieke en ik met onze auto en aanhanger met de motor erop er achteraan. Ik had geen idee wat ik kon verwachten en waar ik in terecht zou komen.”
Gosse’s kennismaking met Alpe d’HuZes wordt een aaneenschakeling van bijzondere, mooie en emotionele momenten. Met als hoogtepunt het moment dat Herman samen met zijn zoon Lex en twee goede vrienden de Alp gaat beklimmen. 
“Jannemieke en ik reden met de motor met hen op. Het moment dat Herman met een big smile op zijn gezicht met zijn armen om zijn zoon en vrienden heen de finish overkomt, staat voor altijd in mijn geheugen gegrift. Die hele week was voor mij een totale verrassing. Het gevoel van saamhorigheid, het samen delen, het was overweldigend. Ik weet niet goed hoe ik het in woorden uit moet drukken.” 
 
Motard
Januari 2010 overlijdt Herman Houweling. Kort voor zijn dood zijn Gosse en Jannemieke bij hem. “Blijf vooral mooie foto’s maken”, zegt Herman bij het afscheid tegen Jannemieke. Dat was een belangrijke drijfveer om ook in 2010 weer richting Alpe d’Huez te gaan. Gosse meldt zich aan als vrijwilliger bij het motardteam van Alpe d’HuZes. Motard is het mooie Franse woord voor motorrijder. Het woord wordt in Nederland meestal gebruikt om de motorrijders aan te duiden die de persmotoren bij sportwedstrijden besturen. De motards worden bij Alpe d’HuZes voor verschillende zaken ingezet. Ze zijn tijdens de koers als het ware de ogen en oren van de organisatie en begeleiden de koers. Voor de koersweek volgen de motards in Nederland samen een trainingsprogramma. Het motorrijden tijdens die drukke koersdag op de Alp vergt immers specifieke kennis en ervaring. 
“Ik ben de hele Alpe d’HuZes-week bezig. Dat begint vaak al op zaterdag als ik het konvooi vrachtwagens, die de materialen voor de koersweek vervoeren, de berg op begeleid. Dat is een machtig moment, die hele colonne van vrachtwagens, de opwinding, de spanning, alles begint bijeen te komen. Dat is voor mij echt de aftrap van Alpe d’HuZes.”

Volmondig ja
Ieder jaar Alpe d’HuZes is weer bijzonder en staat bol van mooie  ontmoetingen. Toch is de jaarlijkse gang naar Alpe d’Huez geen automatisme voor Gosse en Jannemieke. Ieder jaar stellen zij de vragen: Zijn we voldoende gemotiveerd, vinden we het leuk en hebben we energie om weer te gaan? En al tien jaar op rij luidt het antwoord op deze vragen voor hen allebei volmondig ja. “En als het drie keer ja wordt, dan gaan we er ook vol voor.”
Vraag Gosse naar de bijzondere momenten op de berg en hij raakt niet uitgepraat. Natuurlijk is dat het finishmoment van zijn vriend Herman maar er zijn er zo veel. Een paar springen er voor Gosse uit. “Op een snikhete koersdag stonden Jannemieke en ik in bocht 12, een bocht waar ook veel kaarsjes staan. Jannemieke was druk bezig met het fotograferen van de langskomende fietsers. Op een gegeven moment kwam er een jonge vrouw langs fietsen. Ze keek naar de kaarsjes en brak. Ik heb haar fiets aangepakt en we zijn aan de kant van de weg gaan zitten. Even telde niet de koers maar enkel haar verhaal over haar moeder die twee jaar eerder aan kanker overleden was.”
Ook de saamhorigheidsklim van BIG Challenge mag niet in het rijtje van Gosse’s bijzondere momenten vergeten worden. “Het is de laatste klim van de dag, veel fietsers zijn vermoeid en er worden legio Hermannetjes uitgedeeld. Diegenen die nog iets over hebben, delen dat met anderen die niet meer kunnen, maar als één groep boven komen, dat zullen ze. Uiteindelijk gaat de grote groep van meer dan 200 BIG Challengers samen over de finish, dit onder een groot applaus van iedereen die op en langs de finish staat. Het is een prachtig moment van erkenning. Voor mij en vele anderen een kippenvelmoment zonder weerga.”

Trots
Gosse is trots op Elanco, het bedrijf waar hij accountmanager is. Al die jaren dat Gosse afreist naar de Alp kan hij rekening op een flinke sponsoring van zijn werkgever en collega’s. Even trots is hij op BIG Challenge. “BIG Challenge is een bijzondere club. De agrarische wereld is een wereld die vaak de wind van voren krijgt, een wereld waarin de concurrentie hevig is en waarin de nodige keren op elkaars tenen wordt gestaan. Maar als het gaat om Alpe d‘HuZes en BIG Challenge dan ontstaat er iets gemeenschappelijks. Dan groeit er iets en is iedereen bereid om over elkaars grenzen heen te kijken. Dat alles met dan ene doel: geld ophalen voor onderzoek naar kanker. Daar onderdeel van te zijn, maakt mij trots en geeft mij kippenvel. En dat niet alleen vanwege die vele miljoenen die we als BIG Challenge in de loop der jaren hebben opgehaald maar zeker ook vanwege de manier waarop we dit samen als agrarische sector doen.”

De elfde keer
Na iedere koersweek volgt onvermijdelijk de zaterdag waarop iedereen de Alp weer verlaat. De Alp stroomt leeg. De magie van Alpe d’HuZes is weg, maar de saamhorigheid wordt meegenomen en leeft voort in de hoofden en harten van de mensen. 
Zo ergens rond oktober zullen Gosse en Jannemieke de vragen weer aan elkaar stellen: “Zijn we voldoende gemotiveerd, vinden we het leuk en hebben we energie voor die elfde keer.” Het antwoord laat zich bijna raden. Voor het definitieve antwoord moeten we wachten tot Alpe d’HuZes 2019.