Samen de berg op: van chemo naar Alpe d’HuZes

Corrie Hendriks en Ariane Schoofs vertelden hun verhaal op de motivatiebijeenkomst van BIG Challenge dinsdag 4 juni 2024.

Wie zijn wij: Chemomaatjes , die samen het traject van chemo, operatie, antihormoon-therapie, herstel en trainen van Alpe d’HuZes hebben doorlopen.

Corrie: Wie had dit ooit gedacht dat ik hier vandaag op deze berg op het bezinningsmoment van het BIG CHALLENGE TEAM samen met Arianne, mijn chemo-maatje een hele lieve vriendin die ik tot 2023 helemaal niet kende, zou staan om samen ons toch wel bijzonder verhaal te vertellen.

In 2007 kreeg mijn moeder de diagnose longkanker en er was geen behandeling meer mogelijk, de kanker had haar lichaam overgenomen. Kanker een sluipmoordenaar, dan zie je je altijd zo actieve moeder op de stoel in de kamer zitten, zo verslagen, zo verslagen, dat ze bij wijze van spreken haar stoel niet meer uit is gekomen en in mei 2007 overleed.

Wat heb ik me toen vaak boos en machteloos gevoeld want als gezin sta je aan de zijlijn, kanker, de sluipmoordenaar.

Toen in juni dat jaar de Alpe d’HuZes was, heb ik met mezelf de afspraak gemaakt om ooit in mijn leven de Alpe te beklimmen en elk jaar geld te doneren voor kankeronderzoek, want ik zag hoe hard het nodig is.

Zoals het dan gaat, jong gezin, werk enz enz. en dan was het weer juni en zei ik tegen mezelf dit moet je nog een keer gaan doen.

Tot december 2022. Door een schildklierprobleem kwam ik via de internist op de mamapoli terecht. En daar kwam de uitslag borstkanker. Van nou wat fijn we zijn er snel bij tot steeds een grotere lastig tumor, toch maar een CT-scan. Met kerst het wachten. op de uitslag, al de onzekerheid, jezelf toch niet gek proberen te maken en je min of meer goed proberen te houden voor je naaste.

In januari 2023 ben ik met de chemo begonnen en daar kwam ik Arianne tegen. Het klikte meteen tussen ons en wat hebben we het gezellig gehad en gelachen tijdens de chemo.

Ook zagen we daar natuurlijk hele schrijnende ‘gevallen’ voorbij komen en dachten we weer…We hebben maar borstkanker.

Arianne: In december 2022 is tijdens het bevolkingsonderzoek een tumor in mijn borst gevonden. Het was erg schrikken want in maart dat jaar is mijn moeder overleden aan galblaaswegkanker. Een half jaar na haar diagnose was het einde daar. Mijn moeder heeft alles gedaan wat mogelijk was om langer te leven, de hond uitlaten om maar te bewegen, gezond eten, chemotherapie, alles aangepakt om langer te leven,

Hierna begon voor mij het traject. Van mijn zus kreeg ik een agenda. Ze zei, de behandelingen, afspraken worden een dagtaak. Ze had gelijk.

Ook ik begon in januari met de chemo en dacht “Dat doe ik wel even tussendoor” en heb zoveel mogelijk doorgewerkt en mijn oude leven proberen te leven. Van sporten met een PIC-lijn (wat niet mocht) tot Teammeetings tijdens de chemo.

Mijn moeder is mijn grote voorbeeld. Dus zoveel mogelijk bewegen, op fiets naar het ziekenhuis, sporten met vrouwen met borstkanker (Recovery run) en revalidatiefysio.

Op 1 juni 2023 zaten we met slingers aan de infuuspalen aan onze laatste chemo. Een half jaar lief en leed gedeeld. Samen hebben we nog onze mede-lotgenoten en personeel getrakteerd op aardbeien met beschuit. We voelde ons thuis, gehoord, gezien. We sloten een periode af en achteraf was dit half jaar een warm bad voor ons omdat je contact met elkaar had, vaak met een lach en een traan.

Op die dag was ook de Alpe d’HuZes en luisterende we naar de verhalen van de deelnemers.

Corrie zei, daar gaan volgende jaar aan mee doen. En ik dacht jaja. Maar werd steeds enthousiaster over het idee. En in september hebben we ons en Lies, de dochter van Corrie, aangemeld bij het BIG Challenge team van De Heus.

Corrie: Arianne en ik hebben ook iets geleerd van de kanker, Kanker heb je niet alleen dat heb je samen.

Als eerste kregen we te horen dat we nu ook goed voor ons zelf moesten gaan zorgen. Dat was voor ons allebei het lastigste. Lief zijn voor jezelf, goed zorgen voor jezelf, luisteren naar je lichaam, duidelijk aangeven hoe we ons voelden en wat we voelden, wat we nodig hadden, hulp vragen en hulp aannemen, want dan pas konden ze ons op allerlei manieren helpen.

Arianne: Dat hebben ze geweten, alle lieve mensen van oncologie, chirurgie, afd. B09, oncologische fysio, oedeemtherapie, blaastherapie, medisch psycholoog, acupunctuur, recovery run, revalidatie fysio, thuiszorg, Marikenhuis voor het lotgenotencontact. Samen met hen is het ons gelukt om onze kanker-berg te beklimmen en de top te halen.

Corrie: En natuurlijk niet te vergeten onze eigen kring van lieve mensen om ons heen. We willen toch even van de gelegenheid gebruik maken om deze te bedanken: onze partners Tonnie en Anton, Lies en Lot, Carry, onze vaders, onze families, onze vriendenen vriendinnen (die ons van bank hebben getrokken om te wandelen), de buren (die me naar elke chemo gebracht hebben), collega (altijd interesse) de lekkere maaltijden die thuis gebracht werden, de hulp voor in huis, de tuinploeg, alle lieve mensen met al die lieve kaarten, de appjes, de telefoontjes, de kaarsen die werden aangestoken, de lichtjes, de engeltjes, alle prachtige bloemen, de chemomand, alle hele lieve kleine warme steuntjes in onze rug.

Arianne: We zijn blij dat we samen de uitdaging aangegaan zijn. Onze mini-lotgenotengroepje, even lekker klagen over onze ellende, de gierende hormonen, maar ook gezellig bijkleppen en lachen tijdens het wandelen. Meedoen aan Alpe d’HuZes is een stok achter de deur geweest voor onze hele zijn. Opbouw van onze conditie, verwerking van het traject en een warme vriendschap.

Corrie; We hebben de hoogste berg voor onszelf “de kanker” beklommen en de top behaald, maar we weten ook dat er velen zijn, ook vele dierbaren voor ons, die de hoogste zwaarste bergtop in hun leven nooit hebben mogen behalen ondanks hun strijd. Ook zijn er nog vele dierbaren van ons bezig aan hun berg. Daarom er is nog zoveel geld voor onderzoek nodig want kanker is zo oneerlijk het overkomt je, je hoeft er niks voor te doen en je leven staat ineens op de kop.

’t Is zoals ’t is en je moet er zelf iets van maken.