Clementine de Jong (2014)
"Ik fiets omhoog met twee kanjers in mijn gedachten"
Op de vorige koersdag van Alpe d'HuZes - 6 juni 2013 - nam ze het besluit: volgend jaar ben ik er ook bij. Enkele mensen om haar heen deden toen mee aan Alpe d'HuZes. Dat maakte haar enthousiast. Veehoudster Clementine de Jong vertelt waarom ze meefietst met team-CRV voor Alpe d'HuZes.
Het besluit om mee te doen maakte ik niet van de ene op de andere dag. Eerst vroeg ik me af hoe dat moest met de boerderij: een week weggaan. En zou ik wel fit genoeg zijn?
Maar de twijfels verdwenen snel naar de achtergrond. Rond die tijd was een vriendin van me al ernstig ziek. Ze onderging alles wat mogelijk was om de galblaaskanker en inmiddels ook de uitzaaiingen onder de duim te houden. Ze wilde zo graag blijven leven en genieten van alles wat haar lief was. Helaas hebben we zeer recent afscheid van haar moeten nemen...De kanker was een te sterke vijand
In april 2013 kreeg een andere goede vriendin de diagnose borstkanker. Dat kwam hard aan en ik voelde me zo machteloos. Een jaar later ziet het er goed uit voor haar. De bestralingen en chemo's zijn goed aangeslagen.
Allebei toonden mijn vriendinnen zich zó strijdlustig, zó sterk, en van opgeven was geen sprake. Met veel respect nam ik dat in me op. Met deze twee kanjers ga ik omhoog, maar ook zeker met de gedachte dat kanker de wereld uit moet als dodelijke ziekte. Op de bijeenkomsten van Big Challenge is me duidelijk geworden dat het sponsorgeld enorm bijdraagt aan onderzoeken die gericht zijn op het genezen van kanker. Daar zet ik me dan ook graag voor in.
Goede-doelen-dropjes
Ik zag ertegen op om sponsors te vinden: de recessie, de negativiteit rondom Alpe d'HuZes - zou het me lukken? Maar inmiddels zit ik al bijna op 2500 euro. Dat komt veelal van familie, vrienden en collega's, en dat is fantastisch. Ik heb ook wat acties gedaan met zelfgehaakte hartjes, goede-doelen-dropjes en een saunaverloting. Het levert geen megabedragen op, maar elke euro is er één. Verder heb ik donatieboxen neergezet in het eetcafé in Hei- en Boeicop, in de zorginstelling waar ik werk en in de kapsalon van een vriendin. Onlangs stond er een artikel in het plaatselijke weekblad en daar kwamen mooie reacties op. En ik heb mijn actie zoveel mogelijk bekendgemaakt via Twitter, Facebook en e-mail: dat heeft ook sponsors opgeleverd.
Twee ritten per week
Fietsen op mijn mountainbike doe ik al jaren fanatiek, zowel op de weg als in het bos. Maar dat betekent niet dat je zomaar zo'n berg op fietst. Ik moest me serieus gaan voorbereiden op 5 juni. De wekelijkse twee buitenritten werden steeds langer en nu fiets ik minstens elke week een rit van 80 km. Daarnaast doe ik nog een kleiner ritje van rond de 50 km. Vorig weekend heb ik met de fietsclinic van CRV meegedaan en getraind op de Amerongse Berg, samen met veel andere teamleden. Een mooie ervaring.
Verder ben ik twee keer per week in de sportschool te vinden. En samen met dochter Annabel loop ik wekelijks een fikse wandeling. Zij gaat ook mee naar Alpe d'HuZes en wil op de woensdag vóór de koersdag lopend de berg op. Dat maakt dit alles nog extra bijzonder: dat ik dit samen met haar mag ervaren. Ze is een enorme steun voor me. Mijn man Hans steunt me ook door mee te gaan met de buitenritten.
De fietstrainingen van CRV en Big Challenge geven me een kick. Het voelt goed om met al die gelijkgestemde en gemotiveerde mensen onderweg te zijn naar 5 juni. Het zijn mooie dagen waarop je je teamgenoten leert kennen. Dat is fijn in Frankrijk: ik denk dat we elkaar hard nodig gaan hebben!
Het echte antwoord
Het is een drukke periode. Het valt niet altijd mee om tijd te vinden: ik ben ook druk met mijn nachtdiensten in een zorginstelling, het kuilen en het melken van de koeien. Maar het lukt. Ik krijg vaak de vraag of ik er klaar voor ben. Mijn antwoord: mentaal ben ik sterker dan ooit, omdat ik mijn vriendinnen als voorbeeld heb, en fysiek voel ik me in goede conditie. Maar het echte antwoord komt op 5 juni.